Stralende mama!

Wat was ik mooi zwanger van dit meisje. Ik ben zo dankbaar voor alle foto's die er zijn! Onderstaande blote buikfoto's zijn gemaakt twee dagen voordat ik werd opgenomen in het EMC met zwangerschapsvergiftiging. Er was veel over Rachel gezegd door de artsen, ook of ze wel levensvatbaar was, maar ik wilde God vertrouwen voor het leven van onze baby. Elke dag sprak ik leven over haar uit en vierde ik avondmaal voor haar. Ik dankte Jezus voor haar leven. Elke keer als ze schopte was ik zo blij! Ik ben regelmatig naar het ziekenhuis gegaan voor een extra echo. Even om te kijken of het nog goed ging met onze baby. Ik voelde me best vaak onzeker en ik had al vrij vroeg in de zwangerschap, rond de 24 weken, last van harde buiken. Dat kwam waarschijnlijk ook door de spanning door alles wat gezegd was over haar. Daarbij was ik rond de 14de week op een dinsdagavond heftig gaan vloeien. Niemand weet waar het vandaan kwam. Ons moppie bleef het gewoon goed doen. Maar het maakte me ook onzeker. Ik had het gevoel haar 'minder' te voelen, terwijl het mijn eerste zwangerschap was en ik niet wist wat 'normaal' was. Het was een gevoel wat ik had. Later toen Rachel geboren was, voelde ik haar bewegen, zoals ze bewoog in mijn buik. Haar beentjes, zo zachtjes zoals ze die bewoog, zo rustig als ze was.