Rotterdam 

Op vrijdag 18 oktober 2019 werd ik opgenomen in EMC met een zwangerschapsvergiftiging. Ik had net twee dagen verlof. Deze opname was een schok voor mij. Hier schrijf ik in mijn blog over op 20 oktober 2019. In het begin voelde ik me nog niet ziek, maar ik werd zieker en zieker. Ik was heel erg moe en kon weinig prikkels hebben. Ik kreeg steeds meer medicatie om mijn bloeddruk naar beneden te krijgen. Ik kwam aan het infuus te liggen. Dit vond ik erg pittig. Ik werd helemaal versuft en raar van de medicatie. Het doel was om mijn bloeddruk naar beneden te krijgen, zodat onze Rachel kon groeien en nog een tijdje in mijn buik zou blijven, het liefst tot 37 weken. Dat was beter voor haar, omdat ze een hartprobleem had. Op deze manier kon ze sterker worden. 

 

Ik was nu 35 weken en 4 dagen zwanger. Om 11.45 uur stond de arts aan mijn bed om te vertellen dat Rachel die dag gehaald zou worden doormiddel van een keizersnede. Ze lag namelijk in een stuit met de billen naar beneden. Mijn man belde ik om 12.00 uur. Hij was er om 13.30 uur en vanaf toen ging het heel snel. Op 29 oktober 2019 is Rachel geboren om 14.30 uur. Anna Rachel Cappon, ons wondertje, ons prachtige en geliefde meisje. Het was spannend hoe haar hartje het zou gaan oppakken. Na even op mijn borst gelegen te hebben, moest ze meteen mee voor onderzoek. Ook werd er bloed afgenomen uit de navelstreng voor onderzoek. Rachel haar hartje deed het goed en ze had een hele goede Apgarscore van twee negens en een tien! Na anderhalf uur mocht ze eindelijk bij mij op de borst liggen.