Er komt regelmatig even bezoek bij ons langs op de Kinderen IC; opa's en oma's, broers en zussen om kleine Rachel te bewonderen. Op de foto's ziet Rachel er niet heel klein uit, maar als ons bezoek haar ziet, dan valt het pas op wat voor kleine smurf ze is. Helemaal nu ze nog is afgevallen in de eerste paar dagen. Ze is net geen twee kilo. Vaak blijft het bezoek maar eventjes, maar het is zo fijn dat ze haar kunnen zien. Als er bezoek komt, blijft Rachel gewoon lekker in de rust bij haar vader of bij mij. Aangezien we niet 24 uur per dag samen kunnen zijn, vind ik het belangrijk dat de momenten die we met haar hebben, ze bij een van ons is. Daarbij is het leven voor Rachel veel intensiever, doordat ze een maand te vroeg geboren is en ze een hartprobleem heeft. Ze heeft door de vele onderzoeken die ze krijgt ook veel prikkels te verwerken en daarom blijft ze heerlijk bij haar papa of mama liggen.
Op een middag komen een zusje en een broer van mij langs. Rachel krijgt een heel mooi boekje; ‘Ik hou van jou tot de maan en weer terug'. Met een brok in mijn keel lees ik de tekst voor. We praten over Rachel haar diagnose en mijn broer zegt; ‘Maar we moeten in het voorjaar samen nog een weekend weg met de familie'. Tranen vullen mijn ogen. Mijn broer en zusje zijn ook emotioneel. We hebben nog zoveel plannen om samen met Rachel te gaan beleven. Het kan toch niet zijn dat ze maar eventjes bij ons blijft? Ik kan het me gewoon niet voorstellen en tegelijkertijd voel ik de onzekerheid in mijn hart over haar gezondheid. Onze familie en vrienden zijn allemaal gek met ons meisje. Rachel haar nichtjes en neefje hebben een mooie slinger gemaakt met allemaal roze en paarse vlaggetjes met lieve mooie woorden; ‘Een meisje erbij, welkom lief meisje’. Dit slingertje hang ik aan haar bedje. Inmiddels heeft Rachel ook al veel cadeautjes gekregen. Haar kleertjes was ik met veel liefde en zorg in het Ronald Mac Donald Huis en het liefst was ik ze niet, want wat ruiken haar kleertjes heerlijk, echt zoals een pasgeboren baby'tje ruikt. Het is jammer dat ik de geur niet in een flesje kan stoppen, zodat ik het voor altijd kan bewaren. Wat ben ik trots op haar garderobe, de kleertjes van mijn dochtertje. Allerlei gevoelens gaan in deze dagen door me heen. Hoop wanhoop, zoveel liefde en zij geeft mij zoveel kracht. Zij geeft mij zoveel om van te houden. Ik wil het allerbeste van mezelf aan haar geven mijn liefste meisje.
