Dinsdag 29 oktober 2019. Onze dochter is geboren🌸❤️. Omdat ze vier en halve week te vroeg is, erg klein en nog geen goed zuig- en slikreflext heeft, krijgt ze sondevoeding. Dat betekende voor mij een nieuwe opdracht; kolven. Zo moe als ik was en nog ziek en het gevoel had dat ik hier geen energie voor had dacht ik; “Dit is het beste qua voeding wat ze kan krijgen”. Dus ik zette mijn zinnen erop, een nieuwe missie om de drie uur: kolven. Man wat heftig zeg. Midden in de nacht eruit om te kolven. Ik vond het vooral aan het begin maar nu nog echt intensief. Inmiddels ben ik in de nachten wat makkelijker geworden en houd ik me niet meer aan om de drie uur. Maar het dient een goed doel, een mega goed doel, onze dochter de allerbeste voeding geven. De verpleegkundigen hier in het EMC hebben mij enorm geholpen om door te zetten. Het start natuurlijk in het klein met minimale opbrengst, 0,2 milliliter. Maar de verpleegkundigen zeiden; dit zijn gouden druppels. En ze zogen elk druppeltje goud op met een kleine spuit. Zij vinden het zo kostbaar. Terwijl ik soms dacht; dit stelt toch niks voor! Maar omdat zij het kostbaar vonden en zo hun best deden om ieder druppeltje te winnen voor mijn dochter maakte dat ik ook enthousiast werd en bleef. 0,2 werd 0,5 en 0,5 werd 0,10 nu kolf ik zo’n 100 milliliter per keer. Dankbaar dat ik dit voor onze dochter kan doen.
